Tuin Center Trophee

[fusion_text]

Tuin Center Trophee

Na de korte ijstijd meldde ons aller OET MOARN, waarvan ik nog steeds denk dat hij iedereen met deze kreet in de maling neemt, dat de zon zou doorbreken en zo geschiedde. En er was Zon en OET MOARN zag dat het goed was en zo ook hordes plantjes kopers die de ijsheiligen ijskoud trotseerden om tóch naar het tuincenter te gaan en plantjes te gaan kopen.

Dat is werkelijk de goden trotseren, want tijdens de ijsheiligen, een korte periode eind april tot begin mei, kan het nog vriezen en plantjes overleven dat niet. Dus ook wij een kar gevuld met een complete zomer. Voor mij reed een scootmobiel, ook gevuld, alleen dan met wat kunstplanten.  Waarom ook niet, dat past wel een beetje bij een scootmobiel.

Bij een tuincentermedewerker ging de immobiele scootmobiel-bestuurster vol in de remmen om naar de uitgang te vragen. Die bleek de andere kant op te zijn. Zij was nu op weg naar de afdeling buiten en vleesetende planten, met vóór haar nóg een scootmobiel met daarin, bleek al snel, Kees. Wat zij van elkaar waren vertelt het verhaal niet, wél dat zij nu Kees moest inhalen om hem zijn dwaling te laten inzien.

Ik ging wel opzij, al was dat niet voldoende, want het rechterachterwiel ging soepel over mijn voet heen. De zichtbare reactie van de bestuurster was dat alles in de mobiel bewoog, zo’n pudding waar je vroeger aan je bordje schudde, dat zag er zo grappig uit. “Was dat uw voet” en meer tekst kreeg ik niet, want zij accelereerde naar Max Verstappen achtige snelheid om Kees in te halen, “Kees…”, “Kees….” ” Je gaat de verkeerde kant op”. Kees reageerde niet, mogelijk dus niet alleen immobiel.

Kees verdween om de hoek en even later ook de pudding met wapperend zilvergrijs permanentje.Ik heb ze niet meer terug gezien, ook niet nadat ik mij, met verpletterde voet en al, naar de kassa heb gesleept.  De vleesetende planten, ’t zal toch niet.

De zomer is begonnen.[/fusion_text]