Mid-Life 3
Nu blijken ‘snappen’ en ‘doen’ twee totaal verschillende grootheden, dat valt tegen.
Sommigen denken het te snappen en gaan over tot uitvoering. Helaas blijken zij de strategie te volgen van de tweede categorie, dus vriendin, motorrijden etc.. Dat is overigens vol te houden tot lang in de fase ‘oud’, om er dan achter te komen dat het toch wel veel tijd gekost heeft en niet gebracht heeft wat zij dachten of hoopten. Getver. Wat nu?
Gewoon je haar in een staart, een tattoo op je arm en resetten. Beetje blowen helpt misschien ook nog wel. Zij zitten de rit wel uit, elke dag in opperste afwachting op de dag die beter wordt.
Dan is er de groep die het écht heeft begrepen. ‘Snappen’ en ‘doen’ is zó verschillend, dat lukt niet alleen, anders hadden zij het allang gedaan.
Zij zoeken en vinden hulp, in de vorm van begrijpende vrienden, die al snel zo slecht blijken te luisteren dat je vóór dat je het weet, bezig bent hún problemen op te lossen. De psycholoog, inmiddels een sociaal geaccepteerd hulpmiddel en nog betaald door de verzekering ook. Top!
Die vraagt “wat kom je doen”, want dat vragen zij allemaal. Vervolgens wordt er een diagnose gesteld, vaak zal dat te maken hebben met ouders die er door de week niet waren, te weinig aandacht, zie je wel dat je daar last van kan krijgen. Een wekelijkse sessie en twintig dozen Kleenex verder ben je weer op de rit, alles in balans, je weet weer wat je wilt en waar je staat. Je koopt geen motor meer, ben je gek geworden. Je huurt er nu een. En thuis hoef je niet álles te vertellen, toch?
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.