Gelukshormonen

Gelukshormonen

Met zicht op de dichte openslaande deuren kijk ik naar een triest druilerige tuin, een druipende pergola, met daar op twee drijfnatte duiven.

Keurig netjes hangen er netjes met nootjes en andere lekkernijen die zij volkomen negeren, wél lijken zij een smekende blik te hebben, zo van “mogen wij binnen schuilen voor de kou en de druilerigheid”?  ‘No can do’!  Deze warme binnenwereld wil ik toch wel even gescheiden houden van dat sombere, kleurloze buitengedoe.

Het is zondag, wie die naam bedacht heeft…. De laatste dag van de week, de dag die goed is om eens even om te kijken naar wat de afgelopen week gebracht heeft en wellicht nog beter, wat ik allemaal ‘gehaald’ heb.

Leuke gesprekken gevoerd, ook ontroerende gesprekken, mooie trainingsdag gehad, een offerte afwijzing (de directeur vond mij te ‘direct’, nadat ik hem vertelde dat híj toch zeker aan de training mee moest doen), kortom, een gemiddeld boeiende week, laten wij zeggen dat ik ‘m een rapportcijfer 7 geef.  Komende week ga ik er minimaal een 8 van maken.

Hoe ik dat weet?   Dat zal ik je vertellen.  Deze week ontving ik een mail van een mevrouw die werkt bij ‘ons’ verwarmingsbedrijf, de ketelboer zoals wij het bedrijf noemen.

Het onderwerp waar wij over spraken is niet boeiend, wél haar manier waarop zij er mee om ging, absoluut onderscheidend in de categorie plezierig, positief en versterkend.

Daarnaast had ik een kort en goed gesprek met een vriendin, kort omdat er weinig tijd was en goed, omdat wij konden praten over dingen waar het wérkelijk om gaat, dingen die te maken hebben met wederzijds respect en vertrouwen.  En tot slot de hekkensluiter, een ochtendjassessie, kop koffie er bij, katten opgerold op de bank. Een ‘sessie’ (zo noem ik het maar even, want tijdens sessies ga je in je gesprek vaak verder dan alleen praten over de dingen van de dag) waar ik uiteindelijk ‘warme ballen van in mijn buik krijg (uitdrukking van Koot &de Bie).  Waarom ?

Van zo’n ochtendjassessie word ik mij weer eens even bewust van wat mensen van je heeldichtbijcirkel(tje) voor mij betekenen en dat ik ook voor hen wat beteken en dat dat het beton is waar al het andere op rust.

Klinkt dat vaag? Bij gelegenheid leg ik het je graag nog eens uit, voor nu betekent het voor mij in ieder geval dat ik mij realiseer dat de combinatie van een week retrospectief én zo’n hekkensluiter het bewijs is dat ik veel meer kan doen om de ‘gelukshormonen’, waar de boeken over vol geschreven zijn, wel degelijk positief te beïnvloeden zijn, verdomd als het niet waar is, ik kan er écht zelf wat aan doen.

Dus óp naar de volgende week, waarbij ik alle endorfines, oxytocines en dopamines ga activeren.

Een 8, het wordt denk ik wel een 9.