Heel Holland Kakt

[fusion_text]

Heel Holland kakt

Wij gaan naar de stad, gezellig. Het is zomers warm, weinig wind, een ideale dag om eens met de fiets te gaan. Ik ben niet zo’n fietser, daar zijn mijn billen het volledig mee eens. Desalniettemin, mijn vrouw beschikt over voldoende overtuigingskracht, dus… op de fiets, want dat is relaxed en je ziet veel meer dan in de auto. Zij heeft overigens makkelijk praten, want haar billen zijn vrienden van het zadel.

Enfin, eerst banden opgepompt, want die waren uiteraard leeg, da’s altijd als ik dan een keer op de pedalen ga.
Binnen 500 meter ontsnappen wij aan een scooteraanslag, tegen het verkeer inrijdend komt hij ons tegemoet met volgens mij 120 km/uur en ontwijkt ons maar ternauwernood. Zijn middelvinger opstekend raast hij aan ons voorbij. Bij het fietsverkeerslicht gekomen, om de Europaweg, een redelijk brede en drukke weg, over te steken, is het de bedoeling om op een paal een knop in te drukken, dan zet je de elektronica in werking en komt er een groen fietsertje in beeld, sein op veilig.

Dat had je gedacht, de knop is zo geplaatst dat je er nét niet bij kunt en óf van je fiets af valt of noodgedwongen moet afstappen om de oversteekbeveiligingshandeling te verrichten. De knop lukt. Al sta je behoorlijk in de weg van alle fietsers die om je heen zwermen om met gevaar voor eigen leven de oversteek te wagen.Uiteindelijk komen wij vlak bij het kloppend hart van Haarlem, mooie route, langs een keur aan woonboten, over een rood gekleurd fietspad dat naast een soort groenstrook loopt, dat bedoeld is om de privacy van de woonbootbewoners te waarborgen.

Het is Holland op z’n smalst, letterlijk en ziet er redelijk verzorgd uit. Wij passeren nog een ‘woonboter’ met hond van redelijk formaat, met een dito zak in de hand, er is over nagedacht, liever geen poep in het groen. Tot wij in de verte (zo’n 100 meter) een heerschap zien die tegen een boom geleund, rek en strekoefeningen doet, alweer zo’n gezondheidsdoener. Niets bleek minder waar, de man stond voorover geleund tegen de boom, broek op de knieen, en demonstreerde een uiterst gezonde stoelgang.

Ik geloofde mijn ogen nauwelijks en hoorde mijn vrouw, achter mij, “NOU JA ZEG”… zij had duidelijk geen compassie met man’s hoge nood. Zo’n beeld, gelukkig niet de bijpassende lucht, neem je dan toch de rest van de dag met je mee. Het was verder een ‘leuke’ middag, met op de terugweg, met protesterende billen en al, nog veel meer te zien en over te vertellen waar mensen in uitblinken als het er om gaat om ‘naast de pot te pissen’ of om het nog maar platter uit te drukken, ‘overal schijt aan te hebben’.

Wellicht een idee voor een leuk televisie programma: ‘Heel Holland Kakt’.

PS.
Vind je mijn ‘hersenspinsels’ leuk en/of heb je zelf iets geschreven en wil je het ook eens delen, laat het mij weten : info@constantlamp.nl
[/fusion_text]