Mag het een onsje meer zijn?

Mag het een onsje meer zijn?

Wij wonen in een groen en vogelrijk buurtje, de lente kwettert er hier al aardig op los. Als het even kan, zo vanaf 15 graden met een zonnetje, zitten wij in de tuin. Eigenlijk een plek die ideaal lijkt om ‘van huis uit te werken’.

Waarom doe ik dat dan niet?  Daar was een goede reden voor, die ik eerlijk gezegd even vergeten was.  Vandaag is ‘beldag’, ik ondersteun mijn eigen campagne om nieuwe klanten te werven per telefoon en doe dat, als vanouds, op kantoor. Wat blijkt, de loodgieter heeft ‘gatendag’ en is druk in de weer met zijn pneumatische boorhamer.  Het gaat door merg en been.  Na zo’n 30 gaten, mijn beeldscherm trilt gewoon van het bureau af, ga ik toch maar eens vragen hoeveel gaten er nog te gaan zijn. Het blijken er meer dan 200;  de ‘gatendag’ wint van de ‘beldag’.

In zo’n 20 minuten ben ik thuis, gooi de tuindeur open en installeer mij aan de keukentafel, met lijsten, koffie en uiteraard mijn telefoon.  Aan de slag. Zo denkt mijn buurman er ook over, die heeft ‘mattenuitklopdag’. Deurmatten, vloermatten, automatten en mogelijk nog een paar matten waarvan ik niet wist dat het matten waren.  Dat doet hij niet alleen. Samen met een mattenmaat. Dat maakt al kabaal, daarnaast is de buurman hardhorend en, zo blijkt, zijn mattenmaat ook.

De verkiezingen zijn onderwerp van gesprek en in dit geval écht tot dovemansoren gericht. De maat blijkt zijn matten ook meegenomen te hebben, dat telt op en het onderwerp van gesprek, je raakt er niet over uitgepraat, zeker als je er twee keer zo lang over doet. Vervolgens begint de buurvrouw ook, weliswaar niet met matten, wél met kleden, dekens en dekbedden, het is een complot.

Eindelijk keert de rust weer terug, de ‘kruitdampen’ trekken op, de, op geluidsniveau 9, discussie zet zich echter voort en symbolisch voor een dag als vandaag, wij kiezen voor een nieuwe regering, maken schoon schip, wordt de XXL Kärcher gestart. Er gaat toch niets boven schone tegels in je tuin nietwaar.  Het is mij nu wel duidelijk, het is een complot.

Om de zinnen te verzetten ga ik naar de slager, die mijn bestelling afweegt en vraagt “Mag het een onsje méér zijn”? Néén!