Complimenten met impact
“Wij gaan nu oefenen in complimenten geven”, zo besloot de spreker tijdens een workshop en liet ons tegenover elkaar staan. Zo overkwam het mij dat ik tegenover een mij totaal vreemde heer kwam te staan, die mij twee complimenten gaf. “Je hebt een coole bril op en ik vind het ook wel stoer dat je op jouw leeftijd nog aan dit soort evenementen mee doet”.
De volgende, een dame van middelbare leeftijd, “Bij binnenkomen viel je mij al op met je retro jasje, bijzondere bril en natuurlijk respect dat jij gewoon mee doet met deze oefening en dat op jouw leeftijd”.
De laatste, een dame met een imposant decolleté, waarmee ik haar dan ook complimenteerde, “Je hebt wel een warme uitstraling en leuk dat je er bent, want er zijn er weinig van jouw leeftijd die nog zo actief zijn”.
Na zo’n oefening wordt er altijd geëvalueerd en ik vond het toch wel leuk om te benoemen dat ik van die personen bijna dezelfde complimenten had gekregen. De spreker ging daar nog even op in door te vragen “Hoe oud ben je dan”? “Deze maand word ik 83”.
Ik oogstte applaus en bij vertrek kreeg ik nog diverse schouderklopjes, niet te hard weliswaar en van meerdere kanten, “Wat zie je er nog goed uit”.
Bij het beoordelen van anderen, een volkomen automatisch en onbewust proces, staan wij altijd klaar met een dikke rol ‘labeltjes’, die wij naar hartenlust overal op plakken.
Als je wéét dat het als compliment bedoeld is, kun je er als zodanig mee omgaan en is feitelijk het enige gepaste om te zeggen ‘dank je wel’. Ook al zou je liever iets anders horen.
Feit blijft dat wij vaak iets zeggen waarvan de impact op een ander onderschat wordt, compliment of niet, het dóet altijd iets met een ander. Niet iets om over na te denken, meer iets om eens wat aan te doen.
De moderator kondigde de laatste spreker aan van de avond, met “En dan nu, gelukkig, de laatste spreker die écht een interessant onderwerp heeft……..”
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.